Het internet is een fantastische bron van informatie en een groot deel van die informatie is van goede kwaliteit, heel zeker. Ook wie op zoek is naar het begrijpen van eigen gedrag, gedachten en gevoelens kan via de websites van patiëntengroepen, ziekenhuizen en andere nuttige inzichten vinden, om YouTube niet te vergeten. Heb je eenmaal een diagnose gekregen, dan kan je daar door zelfstudie tot een dieper begrip komen. Maar, er is een grote maar, deze informatie is niet bedoeld voor zelfdiagnose! Net zoals je bij een arts gaat voor een medische diagnose, zo ga je naar een klinisch psycholoog (klinisch verwijst naar kliniek) of psychiater voor een diagnose in verband met je geestelijke gezondheid. Waarom? In kort?
a) Het is voor een leek niet zo gemakkelijk om te weten wat onder een vakterm voor een symptoom wordt verstaan (vb. grandiositeit) en vooral hoe dit symptoom zich wel en niet toont in het dagelijks leven.
b) Heel wat symptomen komen bij verschillende aandoeningen voor. Denk aan angst of gespannenheid, een symptoom dat je zal vinden bij vele tientallen, zeer verschillende diagnoses. Het is dus belangrijk om naar het totale beeld te kijken, alle symptomen samen. Dit is niet zo eenvoudig.
c) Een aandoening toont zich vaak niet met alle symptomen, maar met een deel, en toch kan dit in bepaalde gevallen voldoende zijn om een diagnose toe te schrijven, in andere gevallen niet.
d) Bovendien komen symptomen in verschillende gradaties voor. Enkel een clinicus kan bepalen of de ernst van een groep symptomen een diagnose rechtvaardigt.
Besluit: stel niet zelf een diagnose voor jezelf of anderen, en laat je geen diagnose aanpraten door familieleden of vrienden. Heb je het moeilijk met jouw gedrag, gevoelens of gedachten, luister naar wat jouw omgeving zegt, maar zie het als informatie die je naast jouw eigen observaties legt over jezelf, en presenteer dan al deze informatie aan een klinisch psycholoog of psychiater. Door samen na te denken komt deze wel tot een diagnose. En waarom een diagnose laten stellen? Om je beter te kunnen begeleiden, natuurlijk! Dat is het enige doel.