Laten we even niet kijken vanuit de symptomen, maar naar de beleving van de persoon met autisme. Even kort in het hoofd kruipen en meevoelen, kijken door haar/zijn ogen. Hoe is het om te leven met ASS?
Het begrijpen van wat gebeurt in het dagelijks leven is moeilijker, je hebt dus meer tijd nodig om alle geluiden, gesprekken, beelden en situaties te verwerken, niet te vergeten al jouw eigen gedachten. En sociale situaties zijn nog het meest ingewikkeld. Je wordt dus soms zo moe van het leven. Zo moe dat je alleen wilt zijn, je terugtrekt voor een informatie-stop en tijd om te "ont-prikkelen" van prikkels. Om met de ingewikkeldheid/complexiteit van de wereld om te gaan, maak je gedetailleerde plannen op voorhand, voor je iets gaat doen. En als die plannen dan niet uitkomen (want zo is de wereld, die is niet helemaal voorspelbaar), wordt je soms angstig gespannen. Wat nu gedaan?
Liegen is heel moeilijk voor je: de waarheid zoals jij die hebt begrepen is voor jou de waarheid. Maar je weet wel dat je niet alles zo maar kan zeggen. En over jouw interesses kan je lang praten, zo ben je zeker dat alles duidelijk is voor de ander. Je hebt oog voor detail want je zoekt voortdurend naar het begrijpen van jouw omgeving. Soms heb je misschien de neiging om informatie letterlijk en concreet te begrijpen. Je doet je best, je wilt je verbonden voelen met mensen, alhoewel een gesprek voeren niet altijd gemakkelijk voor je is. Leven voelt meer als een worsteling, de wereld als ingewikkeld. Maar aan jouw inzet ontbreekt het niet.