Autisme is een stoornis die de laatste jaren veel aandacht krijgt in de media en dus in de bevolking, en ook onderzoekers en hulpverleners hebben er meer en meer oog voor. Autisme is een stoornis in de ontwikkeling van de persoon en heeft een neurologische basis. De persoon wordt er mee geboren. Een stoornis in het sociaal gedrag is een belangrijk kenmerk. De beperkte neiging tot sociale omgang, zelfs de afkeer hiervoor, is typisch voor autisme. Dit uit zich op verschillende manieren waaronder vermijden van oogcontact en van lichamelijk contact, maar kan veel verder gaan. Een overgevoeligheid voor zintuiglijke prikkels (o.a. geluid, drukte) en daarom het vermijden ervan, is ook vaak aanwezig. Een nood aan tijd om alleen te zijn, aan "ont-prikkeling", is dan ook typisch. De kern is dat een persoon met autisme het moeilijk heeft om informatie te verwerken. Zowel wat in de omgeving gebeurd als eigen gedachten, gevoelens en gedrag worden moeilijk begrepen. Dit wordt het meest duidelijk in sociale situaties omdat deze zo complex zijn en bovendien is het tempo hoog. Alhoewel bij extreme vormen ook een leek met succes kan gokken op deze diagnose, kan je bij vragen over een mogelijke stoornis op sociaal vlak best beroep doen op een gespecialiseerd hulpverlener. Voor kinderen zijn er ook de Centra voor Ontwikkelingsstoornissen.
Comments