Moe worden van omgaan met mensen en toch soms menselijk contact nodig hebben. Dit is het dubbel gevoel dat personen met autisme (Asperger) kunnen hebben. Tussen mensen vertoeven die praten, vaak over (naar jouw mening) onbenulligheden, die zich onvoorspelbaar gedragen, verwachtingen hebben die helemaal niet duidelijk zijn, en elkaar lijken te begrijpen, maar voor jou is het vaak niet te verstaan, of toch niet zoals ze het lijken te bedoelen. Bovendien wordt wat je zelf zegt door hen anders begrepen dan je bedoelt. Het kan zo vermoeiend zijn. Nadien heb je rust nodig. En toch kan je niet helemaal zonder. Af en toe heb je nood aan een gesprek, liefst over een duidelijk afgebakend onderwerp. Of enkel maar één persoon in jouw buurt die er is, die mag ook zwijgen. Dat is soms al voldoende.
Als jij je hierin herkent en meer informatie wenst, dan kan een gesprek met een hulpverlener zinvol zijn. Zo begrijp jij jezelf een beetje beter en kom je er achter hoe je met je eigenheid best kan omgaan.
Comentários